چند قورباغه از جنگلي عبور مي کردند که ناگهان دو تا از آنها

 به داخل گودال عميقي افتادند. بقيه قورباغه ها در کنار گودال

 جمع شدند و و قتي ديدند که گودال چقدر عميق است به دو

قورباغه ديگر گفتند : ديگر چاره ايي نيست .شما به زودي

خواهيد مرد .

 دو قورباغه حرفهاي آنها را نشنيده گرفتند و با

تمام توانشان کوشيدند تا از گودال خارج شوند.

اما قورباغه هاي ديگر دائما به آنها مي گفتند که دست از تلاش

برداريد چون نمي توانيد از گودال خارج شويد ؟ به زودي خواهيد مرد .

بالاخره يکي از قورباغه ها تسليم گفته هاي ديگر قورباغه ها شد

و دست از تلاش برداشت .او بي درنگ به ته گودال پرتاب شد و مرد.

اما قورباغه ديگر با حداکثر توانش براي بيرون آمدن از گودال

تلاش مي کرد .

 بقيه قورباغه ها فرياد مي زدند که دست از تلاش بردار ؟

اما او با توان بيشتري براي بيرون آمدن از گودال تلاش مي کرد

و بالاخره از گودال خارج شد. وقتي از گودال بيرون آمد بقيه

قورباغه ها از او پرسيدند : مگر تو حرفهاي ما را نشنيدي ؟

 معلوم شد که قورباغه ناشنوا است و در واقع او در تمام راه

 فکر مي کرده که ديگران او را تشويق مي کنند .